Als we die avond ‘avonds door het bos lopen voelen we de spanning van de woorden die we eerder tegen Boris en Michelle zeiden. In deze tijd van het jaar…bla bla bla ga je eigenlijk ’s avonds niet meer het bos in en als het moet samen.

Wat we daar deden is duidelijk; we willen beren zien!

Schemerig zo zou je het kunnen omschrijven. Het licht tussen de bomen is beperkt en van de auto lopen we richting een vis ladder. De geur van rotte vis is overduidelijk herkenbaar. Brug over een rivier over en daar de eerste kokanees die eieren aan het leggen zijn.

We gaan rechtsaf en op de plek die ons favoriet is staat een bord met grote letters: Bear in de Area! Hier geen beer te zien en we lopen terug naar de kruising en slaan rechts af. Wow moet je zien de kokanees maken ruzie met elkaar voor het beste plekje om verder de ladder op te zwemmen.

Monique zegt zachtjes….vanavond geen beer Willem. We staan nog wat te kijken en besluiten terug te gaan. Nog even hier links…okay? We staan op de zelfde plek als zonet, Bear in de Area!.

Ik zeg moet je achter je kijken!!! Achter monique staat een zwarte beer. Het is zo stil in het bos en onze harten slaan even wat sneller. De beer loopt, monique doet een stap naar voren en op dat moment komt de boswachter de hoek om! Pff, met z’n drieën is beter dan met z’n tweeën!

Moeder beer loopt terug naar het water en rent voor ons langs de rivier door, de vissen schieten weg! Links rechts de beer lijkt nu overal vissen te zien. We kijken ademloos toe!
He nog een beer! Het kleine beertje doet mama na en stopt af en toe zijn hoofd onder water. Hebbes! Mama beer heeft een kokanee, even later na wat happen van de vis staan ze beiden weer in het water. Op zoek naar de volgende vis! Aj wat gebeurt er! De boswachter zegt zachtjes laten we maar een paar stappen achteruit gaan. De kleine beer zit 2.5 meter van monique in de boom. Zo snel als hij daar is maken we ons ietwat meer zorgen over wat mama beer gaat doen.

Een paar seconden later staan ze samen weer in de rivier. Mama pakt een dikke vis uit het water en kijkt ons even aan. Kleine beer heeft er ook 1, ze lopen samen met de vis in de mond verder het bos in.

We kijken elkaar sprakeloos aan, waarna we tegelijkertijd zeggen. How cool was that!